Heroïne
Achtergrondinformatie
Heroïne is een opiaat dat wordt gemaakt van morfine, een natuurlijk product dat wordt onttrokken uit de zaadjes van de Aziatische papaverplant. Heroïne komt voornamelijk voor als wit of bruin poeder maar soms als een zwarte plakkerige substantie die ook wel ‘zwarte teer heroïne’ wordt genoemd.
Heroïne werd aanvankelijk ontwikkeld door het Duitse bedrijf Bayer in 1898. Het werd beschouwd als een sterkere pijnstiller dan morfine en bovendien was het een heel effectief middel tegen hoesten. De naam ‘heroïne’ is afgeleid van het Duitse woord ‘heroïsch’, wat heldhaftig of dapper betekent.
Veelgebruikte straatnamen voor heroïne zijn onder andere: smack, horse, junk of bruin. De wetenschappelijke benaming voor heroïne is diacetylmorfine.
De effecten van Heroïne
Na het intraveneus injecteren van heroïne beschrijven gebruikers een euforisch gevoel dat gepaard gaat met een droge mond, opvliegers, zwaar aanvoelende ledematen en niet helder kunnen nadenken. Vervolgens wisselen de gevoelens van slaperigheid en wakker zijn zich af bij de gebruiker.
Heroïne werkt snel in op het lichaam. Het begint met euforie en een vreedzaam en voldaan gevoel. De gebruiker ervaart geen hongergevoel of seksuele verlangens en het verbloemt alle angsten en schuldbesef. Dit behoedt de gebruiker van zijn of haar directe omgeving, zowel intern als extern. Hierdoor wordt heroïne beschouwd als één van de meest verslavende illegale drugs.
Het pijnstillende effect van heroïne is tot wel drie keer sterker dan dat van morfine.
- Korte termijn effecten
- « Kick »
- Verzwakte ademhaling
- Niet helder na kunnen denken
- Misselijk en overgeven
- Onderdrukking van pijn
- Lange termijn effecten
- Verslaving
- Infectieziekten zoals HIV/AIDS en hepatitis B en C (door het delen van naalden)
- Gesprongen aders
- Bacteriële infecties
- Abcessen
- Infectie van het hartzakje en hartkleppen
- Artritis en andere reumatische problemen
- Tekenen van heroïne misbruik
Een heroïneverslaving heeft een slechte invloed op de hersenen. Mensen die last hebben van een verslaving hebben vaak één of meer van de volgende symptomen:
- Vermoeidheid gevolgd door periodes van alertheid
- Oppervlakkig of moeizaam ademen
- Wonden door de injecties
- Huidinfecties door de injecties
- Misselijk
- Overgeven
- Vernauwde pupillen
- Wezenloos dieptestaren
- Gebrek aan motivatie
- Vervreemding van familie en vrienden
- Desoriëntatie of duizeligheid
- Moeite met praten, onduidelijke uitspraak
- Geheugenverlies, dingen vergeten of belangrijke gebeurtenissen niet herinneren
- Geen interesse in de toekomst
- Verwaarloosd zelfbeeld en hygiëne, geen discipline
De gezondheidsrisico’s van heroïne
Er zijn veel ernstige gezondheidsrisico’s geassocieerd met het gebruik van heroïne: dodelijke overdosis, miskraam en infectieuze ziekten zoals hepatitis en HIV.
Chronisch gebruik van heroïne kan leiden tot gesprongen aderen, infectie van het hartzakje of kleppen, abcessen, constipatie en darmkrampen, lever of nierschade. Longziekten, bijvoorbeeld longontsteking, kunnen ontstaan door de verslechterde algehele conditie van de gebruiker en ook door het effect van heroïne op de ademhaling.
Naast de negatieve werking op het lichaam van de drug zelf, zijn vaak giftige stoffen toegevoegd aan de op straat verkochte heroïne. Deze stoffen kunnen verstopping van bloedvaten veroorzaken en zodoende ernstige schade aanbrengen aan vitale organen zoals de longen, lever, nieren of hersenen.
Eén van de meest schadelijke lange-termijn effecten van heroïne is de verslaving zelf. De gebruiker bouwt een hoge tolerantie op en wordt zwaar lichamelijk verslaafd waardoor er een grote drang ontstaat om meer en vaker te gebruiken. Net als bij andere verslavende drugs gaat de gebruiker er steeds meer op zoek naar en wordt het uiteindelijk het voornaamste levensdoel. Heroïneverslaafden hebben de neiging erg weinig te eten met als gevolg dat ze allerlei ziekten ontwikkelen door de ondervoeding.
Ontwenningsverschijnselen van heroïne
Onthoudingsverschijnselen treden al na een paar uur na de laatste inname op bij veelvuldig gebruikers van heroïne. Het zorgt voor een intens verlangen naar de drug, rusteloosheid, bot- en spierpijn, slapeloosheid, diarree en overgeven, koude rillingen met kippenvel (‘cold turkey’), schoppende beweging en andere symptomen.
De ergste onthoudingsverschijnselen treden op tussen de 48 en 72 uur na de laatste inname en nemen geleidelijk af na ongeveer een week. Acuut staken van het gebruik bij zwaar verslaafden in een slechte lichamelijke conditie kan af en toe dodelijk aflopen. De lichamelijke verschijnselen van de onthouding kunnen voor een groot deel worden vermeden door de speciaal voor iedere patiënt georganiseerde detoxificatie bij Castle Craig.
Overige symptomen zijn:
- Rusteloosheid
- Slapeloosheid
- Kippenvel
- Trillingen
- Geïrriteerd
- Gewrichts- en spierpijn
- Buikkrampen
- Overmatig zweten
- Rillingen
- Loopneus
- Misselijk
- Overgeven
- Diarree
- Blaasincontinentie
- Kortademig
- Ongecontroleerde spierspasmen
De verschijnselen zijn vaak in de eerste week het meest merkbaar en kunnen enkele weken aanhouden maar het verlangen kan soms wel maanden blijven.
Heroïne wordt door het lichaam uitgescheiden als morfine in zweet, speeksel en moedermelk. In zwangere vrouwen passeert het de placenta en belandt het in de foetus: kinderartsen beschrijven een stijgend aantal kinderen dat wordt geboren met ontwenningsverschijnselen.
Behandeling bij Castle Craig
Bij Castle Craig hebben we ruim 20 jaar ervaring met het ondersteunen van heroïneverslaafden tijdens het zware detoxificatie proces. Daarnaast begeleiden we hen met de psychologische behandeling. Castle Craig is de ideale plek om te herstellen van een heroïne verslaving omdat de patient tijdens de behandeling in de kliniek verblijft.
Kijk op de pagina over Castle Craig voor een overzicht van de verschillende behandelprogramma’s.
Bronnen:
drugabuse.gov
dsamh.utah.gov
addictions.com
