Cocaïne

Achtergrondinformatie

Cocaïne is een krachtige, stimulerende drug, die zeer verslavend is. Cocaïne is gemaakt van bladeren van de cocaplant die veelal in Zuid-Amerika groeit.

Eeuwen geleden gebruikten de inheemse volkeren in Zuid Amerika coca voor religieuze en medicinale doeleinden. De stimulerende werking van de cocaplant werkt gebruikt om vermoeidheid en honger tegen te gaan. Ook werd het ingezet om het uithoudingsvermogen te verlengen. De Spanjaarden besloten coca in eerste instantie te verbieden, maar toen ze ontdekten dat de inwoners van Zuid-Afrika door het verbod het niet konden opbrengen om hard te  werken op de plantages en in de goudmijnen, werd het zo’n drie a vier keer per dag op vast momenten door de Spanjaarden uitgedeeld.

De Spanjaarden brachten coca naar Europa, waar het tot de 19e eeuw zo nu en dan werd gebruikt. Het werkzame bestanddeel werd voor het eerst in 1859 geïsoleerd uit de cocaplant. Veel artsen, waaronder Sigmund Freud, experimenteerden met cocaïne aan het eind van deze eeuw. Het werd bijvoorbeeld gebruikt als therapie voor morfineverslaving, maar de patiënten bleken verslaafd te raken aan beide substanties.

Cocaïne heeft een sterk stimulerend effect op het centrale zenuwstelsel. Het zorgt voor een verhoogde concentratie van dopamine in de hersenen (dopamine speelt een grote rol in het ervaren van genot en blijdschap).

Benamingen in straattaal zijn onder andere: coke, sos, crack, witte, sneeuw, blow, yayo, nakkie, snuif, snats.

Het effect van cocaïne

Het effect van cocaïne is vrijwel direct in het gehele lichaam te merken. Lokaal werkt het verdovend en centraal is het juist een sterke stimulans op de hersenen. Dit laatste komt doordat de natuurlijke adrenaline-reactie van het lichaam op stress wordt nagebootst.

In kleine hoeveelheden zorgt cocaïne voor een euforisch, opgewekt, helder en alert gevoel. De gebruiker wordt praatgraag en het zelfvertrouwen neemt toe. Het kan ook tijdelijk zorgen voor een vermindering van eetlust en minder behoefte aan slaap.

Bij herhaaldelijk gebruik van cocaïne kunnen er lange-termijn veranderingen optreden in de hersenen en dan met name in het beloningssysteem. Dit leidt vervolgens tot een verslaving.

Tekenen van Cocaïne misbruik

De korte-termijn effecten van cocaïne op het lichaam zijn onder andere vernauwde bloedvaten, wijde pupillen, een toename van de lichaamstemperatuur, versnelde hartslag en een verhoging van de bloeddruk.

Veelvuldige gebruikers van cocaïne kunnen ook lijden aan een “cocaïne psychose”. Bij deze aandoening kan de gebruiker paranoïde worden, verward en depressief raken en last krijgen van hallucinaties. De omgang met anderen kan veranderen: een verslaafde wordt agressief en egoïstisch. Sommigen ervaren daarnaast nog lichamelijke klachten zoals duizeligheid en spierspasmen.

Het gebruik van cocaïne lijkt soms prestatieverhogend te werken (bijvoorbeeld op het werk of school) maar het resulteert al gauw juist in een verslechtering van de prestatie. De verslaving aan cocaïne kan heel erg duur zijn en het kan vervolgens leiden tot crimineel gedrag om de gewoonte in stand te houden. Vaak zorgt het voor ruzies en spanningen met familie en vrienden.

De gezondheidsrisico’s van Cocaïne

Cocaïnegebruik kan hoofdpijn en misselijkheid veroorzaken. Doordat de eetlust afneemt, kunnen gebruikers te maken krijgen met gewichtsverlies. Door ondervoeding gaat de algehele conditie sterk achteruit.

In ernstige gevallen krijgen mensen die cocaïne gebruiken een hartaanval of een beroerte, met een mogelijk dodelijke afloop.

Sommige effecten van cocaïne verschillen per manier van innemen. Het snuiven van cocaïne kan bijvoorbeeld leiden tot verlies van reukvermogen, neusbloedingen, moeite met slikken, schorheid en een loopneus. Als gevolg van het injecteren van cocaïne kunnen er gevaarlijke allergische reacties optreden. Bovendien is er een verhoogd risico op het krijgen van HIV, Hepatitis C en andere ziektes die zich via het bloed verspreiden, vanwege het gebruik van naalden.

De lange-termijn gevolgen van zwaar cocaïnegebruik kunnen zowel neurologisch als  cardiovasculair (hart) zijn maar ook met ademhaling te maken hebben:

• Hoofdpijn
• Convulsies
• Insult
• Coma
• Beroerte
• Hartklachten
• Hartritmestoornis
• Pijn op de borst
• Hele hoge of juist hele lage bloeddruk
• Hartaanval
• Endocarditis — ontsteking in het hart
• Schade aan en ziekte van de longen
• Moeizame ademhaling
• Chronische bronchitis
• Pneumothorax
• Respiratoire insufficiëntie
• Plotseling overlijden
• Psychologische schade
• Geïrriteerd en wisselingen in het humeur
• Akoestische hallucinaties (denkbeeldige geluiden die echt lijken)
• Formicatie (het gevoel dat er beestjes onder de huid kruipen)
• Psychose
• Schade aan het voortplantingssysteem
• Seksuele disfunctie, bij zowel mannen als vrouwen
• Verstoringen in de menstruatie
• Het gevaar van cocaïnegebruik tijdens de zwangerschap
• Miskraam, prematuriteit of doodgeboorte
• Neonatale ontwenning-syndroom
• Laag geboortegewicht, kleiner hoofdomtrek en verminderde lengte
• Deformaties in pasgeborenen van verslaafde moeders of verslaafde vaders

Verdere schade

• Verbrandingen in de mond of op de handen door roken
• « Sporen » – prikwonden op de plekken waar geïnjecteerd is
• Infecties en zweren door het injecteren
• Incontinentie (het niet kunnen ophouden van urine of ontlasting)
• Allergische reacties op cocaïne of de toevoegingen bij straatdrugs
• Herseninfecties – zowel bacterieel als schimmel, leidt soms tot abcessen
• Gewichtsverlies en ondervoeding als gevolg van verminderde eetlust
• Gangreen (rot) van ingewanden en andere lichaamsdelen door slechte bloedvoorziening
• Meer risicovol handelen, zoals onbeschermde seks
• Verhoogde kans op HIV en Hepatitis door het gebruik van vieze naalden of onbeschermde seks
• De combinatie van cocaïne en heroïne (bekend als ‘speedball)  heeft een buitengewoon hoog risico op een dodelijke overdosis.

Ontwenningsverschijnselen van Cocaïne

Symptomen die kunnen optreden als gevolg van onthouding bij een cocaïneverslaving zijn: ontwenningsgevoelens, depressie, geïrriteerdheid, extreme moeheid en paranoïde gevoelens. Er ontstaat een grote begeerte naar meer cocaïne. Herhaaldelijk dwangmatig handelen kan ontstaan. Dit betekent dat de persoon heel vaak achter elkaar bepaalde, soms rare, lichamelijke bewegingen maakt. Vervolgens kunnen ook ernstig depressieve gedachten, een gejaagd delier en een toxisch paranoïde psychose ontstaan.

De behandeling voor Cocaïne Verslaving bij Castle Craig

Bij Castle Craig hebben we meer dan 20 jaar ervaring met het behandelen van patiënten die verslaafd zijn aan cocaïne. Dit begint met een detoxificatie periode.

Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een bewezen methode om terugval in de verslaving te voorkomen. CGT is eigenlijk gericht op het uitdagen van niet helpende gedachten en wordt ingezet om cocaïne verslaafden te helpen zich te onthouden van cocaïne en andere substanties.

te onthouden van cocaïne en andere substanties, en daarna clean te blijven.

Zelfhulpgroepen zoals Cocain Anonymous Holland, worden door ons zeker aangeraden als een persoon wil stoppen met drugsgebruik of is gestopt met het gebruik, voor het doorzetten van de geheelonthouding. Daarom zijn deze groepen een onderdeel van onze nazorg bij iedere patiënt. Ook bij ambulante behandeling is het bezoek van zelfhulpgroepen onderdeel van de behandeling. Deelnemers hebben baat bij een ondersteunende omgeving en het delen van ervaringen met anderen die vergelijkbare problemen hebben doorgemaakt.

Bekijk de pagina’s over therapieën om meer te lezen over herstel van verslavingen bij Castle Craig.

Bronnen

drugabuse.gov

intheknowzone.com